Is het waar?

De angst voor sterven begint bij geboorte! Omdat je misschien verkeerd terugkomt?

Atheïsme, eenzaam wanneer je denkt aan de verhalen! Zelf verzonnen Opgedrongen door? 

Welke vragen zijn van existentieel belang? Zijn er dergelijke vragen? Die vragen.?! Wellicht op welke van die vragen heb, je vaak, heb je al geen antwoord? Luister je Zwitsers,Spaans of Frans? De communicatie is er pas wanneer de geluiden harmonieus de, of, die, het de ziel raakt. Je ziel pakken. 

Vraag? Is, liefde! Is dat In minachting tot logisch nadenken! Logisch je denkt ze denken. Onlogisch! Het staat liefde in de weg? Denken is het herhalen van ongelooflijk lijden en de kracht van lijden is herhaling! Maar wat is dan liefde??

Verdriet tot in den treuren! ? Als? Zwemmen zonder diploma! Probeer achter het irreële te komen.

Tranen! Tegen de koude want, verdriet! Ook warme tranen tegen de liefde. Eenzaamheid, dan ook weer tranen. Liefde eenzaamheid en verdriet! Een twee drie!! Ouverture , het begin, een begin? Brandt het vuur van!,  En wachtend van seconde naar uur, De  zon is mooi maar brandt. En alles blijft vreemd met het zonlicht, mooi de gedachte,

Van, de drie bij het vuur en de gedachte van zonlicht!

Bij wat liefde heet!

Carpe Diem!

Vechten op de Graafseweg, ben mijn gezelschap kwijt zijn kinderen in het spel, zijn er kinderen in het spel? De tijd zes uur veertien, twee Ieren vragen de weg naar de stripclub! Waarom Ieren? De kleren groen, vrijgezellengezelschap? Ik wil ze helpen, zij denken? Van niet! Ze vallen mij van achteren aan. Ruk mij los, op zoek naar mijn gezelschap, ben ze kwijt. Dat wordt rennen, belandt op de Zeedijk. Geografische onjuistheden of zevenmijlslaarzen aan?! 

Smaak van bacon in mijn mond, heb ik een van de Ieren gebeten?  Mijn gezelschap kwijt, de smaak van bacon wordt de penetrante geur van abattoir. In mijn badkamer en-suite een enorm varken hangende aan de poten. Ogen dicht en weer open het hangt er inderdaad nog steeds! Ga de confrontatie aan en loop er naar toe. Spoel de vieze smaak en stank weg gelijk de beeltenis, koel water, koelwater. Moe van het geren! In het opgewarmde klimaat!

Voorheen! was er slechts een klimaat, T. zegt niet, niet in opwarming te geloven. Zijn gelijk gekocht bij wetenschappers en zegt stel je niet aan. Darwinisme, alleen de sterkste overleefd! Hij bepaalt vrijdag samen met P., met een spelletje Risk wie dat zijn! De sterksten! Klimaatverandering bestaat niet, zal genocide ook niet bestaan, slechts passen in het beleid van die twee sterksten!

De wereldbevolking binnenkort teruggebracht tot………. T-tjes en P-tjes.

Griezelig!! Of doen we ze Eén kleurrijke uitdossing aan? Wordt het alleen maar griezeliger van!!

Carpe Diem 

Nieuwe vrolijkere naam verzinnen om mijn website te vinden. Breinfuck dekt de lading, maar misschien moet ik het gaan zien als een zegen. Hier in ieder geval een poging!

Simpel Anders! Dekt ook de lading mijns inziens! Alles wordt continu anders zeker in geval van mensen met dementie, vanaf een bepaald punt heb je dat simpelweg geaccepteerd! Of weet je niet meer beter. Neemt niet weg dat je het vervolg, de veranderingen ook steeds weer, als nieuw moet accepteren hoor. Maar nu nieuw voor mij, vooral de eigen aankomende gekheid moet zien te omarmen!

Gek?! Ja vroeger hadden we niet zoveel boxjes als het ging om aandoeningen. Drukke kinderen en gekke oudjes. Simpel! Of….. laten we dat ook maar gewoon van geval tot geval bekijken!

Van de week zette ik een film op, over Indianen, Fransen, Britten en de eerste Amerikanen. Een soort RomCom natuurlijk.

Wel heel interessant, had ik Pocahontas op een gegeven moment in mijn hoofd. Als titel van de film, zonder ook maar de verhaallijn te kennen of te ontdekken die daar het beste bij zou passen. Bij de allerlaatste scène zeg ik tegen mijn vrouw ze hebben de titel veranderd! In the last of the Mohican's ze keek me aan of ik het meende, en ze zag dat dat zo was. Deed aan het vermaak ontleend aan de film verder niets af hoor.

Gekte heeft ook iets leuks is de strekking van dit deel van het verhaal.

15 augustus ben ik jarig dan is ook de top in Alaska tussen Trump en Poetin. 

Mijn verjaardagswens! Dat het testosteron van beide heren wordt vervangen door bijvoorbeeld oestrogeen! Het denken en doen niet langer wordt bepaald door, “wie heeft de grootste!”.

En dat dit als een inktvlek, als de ringen in water zich verspreidt over de wereld! Met navolging en kopieergedrag van en door de andere haantjes.

 ‘Gekkies’! Bezinning bij mannen, dat ze zich niet langer als gekken gedragen! Rationeel zeg maar.

Optie, als dat met het testosteron niet lukt, dan gaan ze maar gewoon boksen in een boksring, met muziek van Frankie Goes to Hollywood, of Sting! En na de wedstrijd doet iedereen weer heel rustig zijn ding! Vade In Pace! 

Carpe Diem Nostrum

Als ik dan alles ben vergeten!

Als ik dan sta aan de Paarlen Poort! Door Lewy vermoord, zal ik dan weer weten, helder zien! Ritmisch mijn ene voet na de andere voet zet, en dat in stevige tred! Geen trein meer moet halen, of laten vertrekken ook, in lucide droom! Huilen met echte tranen om geweldige RomComs soms! Mijn hoofd weer licht op zijn sokkel staat, genietend van bijvoorbeeld de warmte en ook de zon! Paranoia weer plaats maakt voor de overtuiging dat anderen me juist alle goeds toedichtten! 

Als ik dan fitter en veilig sta aan de heilige Muur voor een briefje! En zeven keer om de Kaaba mij dankbaar toon, voor de liefde die ik na ontvangst mocht retourneren! Wakker worden uitgerust, uitgerust en goed gemutst gewekt!

Als ik dan 64 lentes jong! Me een keer nog ga moeien, met welk geloof ook, of dat juist niet, of zomaar wat mij zo voor handen komt! Dan kijk ik terug op een mooi leven!

Als ik dan…..

Niets ben vergeten!

Witte gezichten, op ontdekking, in korte tijd gaan we heen of herrijzen we, keuzes. Keuze die ik kan maken? Beelden dringen zich op als radio.

Wees zeker, volg, voel je nog een pols? Moment van herrijzen toch? Ik kan je God laten zien.

Lucifer, lucifers in een doosje. 

Ongeloof ongeloofwaardig ongelofelijk!! Gelovigen behandeld als heiden!

Trap af? Waarom altijd de kelder

Carpe….

Blij niet meer samen te wonen? En, en toch niet kunnen wennen aan de nieuwe stilte!

Ik luister mijn muziek zo vaak ik wil, het overstemt mijn gedachten,. De nieuwe stilte niet!

Ik zal het leven wel weer omarmen, na gewenning, in dit nieuwe deel! In stilte, dat wel.

Ergens in het licht, zonder de spoken van de nacht, hartslag van luid naar gewenste stilte!

Mijn kleine wereld aan de gracht, wil er vandoor, sta ik oog in oor met de stilte van de dag!

Vroeger! heb ik soms gehaat, nu blijft het me bij, het is in stilte geworden wat ik niet wilde.

Kraaien mijn gezelschap met of zonder zon de zomer,  herfstachtige lucht gaat in stilte onder!

Eenling, ben ik? Alsof ik anders zou hebben verdiend? Blijf wachten? Op gezelschap? Eeuwige stilte?

Diem!

Gisteren het periodieke gesprek gehad met vrouw en VGG-er, ik, ik mag dokter zeggen, over veranderingen en wat daarmee te doen. Het gaat gestaag met de Lewy Body, mijn hart heeft weer kuren en is met de Metropolol nog niet naar het gewenste niveau van slagen terug gebracht. Het slaat onregelmatig met een bereik op en neer van 41-73 en dat als gemiddelde op een dag, maar dat is beter dan de 45-150 van voor de metropolol. Toch gaan we de metropolol terugbrengen in dosering en kijken of dat een gunstiger effect heeft. 

Gek eigenlijk hoe zo’n gesprek begint, ik krijg de vraag hoe gaat het? En zeg out of the bleu goed. Vergeten wat ik eigenlijk had willen zeggen. Ergo goed dat mijn secondant, mijn lieve echtgenote, nog wel het oorspronkelijke scenario kent. Dan zijn de dagen en nachten in Zwolle toch zeer  waardevol. Zij registreert mijn activiteiten in de remslaap als observant en bespreekt die met mij hierna, ik weet dan vaak nog details van de lucide droom, nachtwandeling of hallucinatie mij te herinneren. Zij komt hiermee, in verslag er op terug bij de ‘dokter’. Ook dat dit weer vaker voorkomt is dan een conclusie van haar en ook van de EVV-er hier op locatie in Meppel. Ook hier is een nieuw plan van aanpak geboden.

Goed eenmaal op gang gebracht weet ik gelukkig ook zelf weer wat dingen te benoemen, zoals het meest irritante euvel de Tinnitus. Met alle tips en trucs die mij enigszins hielpen dit naar de achtergrond te drukken, gaat dat nu steeds slechter.

Samengevat de pillen reeks die mij het leven moeten veraangenamen zijn weer aan een nieuwe mix toe. Metropolol andere sterkte, clonazepam wordt in overleg met neuroloog waarschijnlijk clozapine, het overige blijft in hoogste dosering gelijk. En ik word nog wat vaker gecontroleerd door de medische staf op voor-,  achteruitgang, ziekte en persoon. Ik ben vast wat vergeten, nieuwe lijfspreuk, gniffel.

Maar goed wat mij het meest opvalt, aan mijzelf, na een mooie dag of evenement ben ik een volgende dag aan het herstellen aan het opladen. Tot niet veel in staat. Pluk de dagen nu eigenlijk met tussenpozen als het ware, zogezegd. En of anderen dit beamen weet ik niet maar in goede doen is mijn humeur beter, of was het de humor, wederom een gniffel.

Carpe Diem wordt 

“Ik ben vast wat vergeten”

Clash of the Titans! 

Trump gek op dynasties, gelijk ook Poetin, en Nethanyau. Ik vergeet vast een paar namen! 

Even sterk op het moment, die drie, Adolf draait zich om in zijn graf. Of was het niet zo,.. dat stiekem hij nog leeft, net als Elvis. En vooral in wie dan, in wie dan leven ze voort?  

Wat is mijn punt!? De wereld groot of klein het gaat om dynastieën, relaties zogezegd. Taiwan China, hoe lang nog? Relatief gemakkelijke relatie? Ongemakkelijk deze relatie???

Sprookjes bestaan, dat weet iedereen. Vraag mij gerust om advies. Maar als ik dat vergelijk met gokken, dan denk ik dat je dat beter niet kunt doen. Geen succes gegarandeerd, dat denk ik namelijk? Oh ja dan komt misschien ook het alternatieve verdienmodel weer om de hoek kijken. Waar je relatief succes mee kunt hebben. Ach wie niet waagt wie niet wint.. Regels van op gokken zijn ook hier van toepassing 

Heen en weer springen in de toekomst dan maar? Het zou kunnen helpen, vlak voordat je denkt een fout te begaan! Wanneer heb je een fout gemaakt of denk je hem te gaan maken? Spring je dan vooruit of achteruit? Oei ik maak het nodeloos ingewikkeld. 

Geschiedenis herhaalt zich. En wat is fout? Ga je uit van wat je, je is geleerd? Of ga je uit van wat je overkomt? Ga je uit van wat anderen je voor de voeten gooien? Zelfde valkuil denk ik? Met zeg het maar, wellicht de zelfde uitkomst? Elke keer weer. Perpetuum Mobile. En dat heb ik heus niet bedacht hoor! 

We moeten niet langer leren van onze fouten, klaar als een klontje. Die fouten in repetitie, want we leren niet, Homo Sapïens is, die is uitgeleerd, zeg maar. De, zijn, haar, het,… daar is geen ontwikkeling meer in te bespeuren . Eerder een vorm van stilstand, en dat is achteruitgang toch! Bemoedigend voor miljardairs, elk een eigen verdienmodel. Maar ook zij gaan zich vervelen! En aan jaloezie ten onder. Primaten in het wild doen zich gelukkig niet beter voor.

Gelukkig wil je jezelf in de toekomst…. of wellicht in het verleden niet tegenkomen! Of is dat dan ook een paradox , een sprookje? Nee?! Kan zijn. Maar dat is ook weer mijn idee hoor. Ik ben hier de dement!

Want, ‘het’, mijn verleden en toekomst zijn verweven, het gebeurt mij elke keer weer, elke nacht, dag. 

Recent idioot voorbeeld . ‘ Moest mij verstoppen in onmogelijke houding, net achter mijn broertje. Net voor mijn moeder de ruimte binnenkwam, en de broer onder mijn oudste broer die stond aan het raam.’ “Maar daar net onder dat raam gebeurde het! Waarom mocht ik het niet zien? Wat gebeurde er? Verleden of toekomst?” Broers en moeder dood! Nu In rollen die niet bij hen passen in die “droom” En toch bijna dagelijks aanwezig. In een bepaalde vorm. De droomwereld voorbij! Lewy Body en…. Hallucinatie meer en meer op de voorgrond! Straks is mijn vocabulaire teruggekeerd tot mijn eerste woord! Geen bewijs meer voorhanden, maar wat zou het kunnen zijn!

Mampa?

Aubergine heeft mijn voorkeur.

Carpe Diem 

In één keer geslaagd 

Examen. Natuurlijk mag je daar zomaar zo vaak aan beginnen als je wilt. Verlopen Id-bewijs, ingewikkelde theorie, beste ambtenaren. Een keer is de eerste keer. Daarover veel verhalen.

Tour de France, Europees gevoetbald. Strijdend over de streep of er onderdoor, niets veranderd of, enkel de goede sfeer, Zwitsers bedaren. Fietsers, Atleten , die de meet behalen.

Excessen zijn?! Het woord, hiervoor, kwam pas erna. Emotie, idem , gevoel en daarna het woord. Mosterd en de maaltijd. Kip of het ei, tempo wat lager, echt veel beter, raak niet opgehitst. 

Spaans geleerd, Frans of Engels. Wellicht een taal te weinig in een nieuwe wereldorde, welke dat wordt weten we pas nadat het ultieme conflict in de kern is (op)gesplitst! 

Brons makkelijker te stelen dan goud, goed voor de prijs van het product. Liefde moeilijk te geven maar makkelijk te ontvangen. Compliment zomaar gegeven. Of zomaar ongemakkelijk, onbegrepen, net niet ontvangen.

Veel tijd, blijkt uiteindelijk toch te weinig. Cruijffiaans gezegde. Uiteindelijk winnen de ……. toch. Winnen, verliezen, het zou echt na de wedstrijd klaar moeten zijn, schudt een hand. Geef een knuffel, we leven in verlenging!

Carpe Diem 

Geen Koerdistan geen Palestina wel een Baskenland. Geen Etrusken met een land, wel Friezen. Wereldvreemde mensen alleen al in Europa. In de Griekse mythologie was Europa een Fenicische prinses die door Zeus, vermomd als een stier, werd ontvoerd en naar Kreta werd gebracht. Europa tja, ze had een Bask kunnen zijn, alwaar zo men zegt, de sterkste Europese vrouwen wonen. Zoveel goede voorbeelden dichtbij, en genoeg geld in de wereld om de boel naar ieders tevredenheid aan te pakken. Hoewel nu weer de Druzen, die dachten veilig te zijn in het Syrië na Assad, die het conflict in het Midden-Oosten weer verder doen  oplaaien. Of is het een Israëlische coup?

Sterke vrouwen kijkend naar een wedstrijd, het  Europesche kampioenschap, geen verschil meer met de mannelijke variant. Maar ik weet natuurlijk niets van voetbal, mannen en vrouwen. En van machthebbers in het algemeen ook niet. Leuk om naar te kijken dat wel. De mens man of vrouw gedoemd te mislukken? Of doet sekse er niet toe? Kracht wel, voel je je sterk, voel je je sterker en misbruik je die kracht, dan is dat slecht in elke relatie. In welke mix dan ook.

Vrijheid daar zou het om moeten gaan geen rolpatronen, vrijheid in gedrag uiterlijkheden en meningsuiting. Alleen mensen die alles denken te moeten en mogen zeggen voelen zich vaak beknopt in wat ze uiteindelijk mogen zeggen. Vrijheid op zijn smalst! Beetje gek wel. Vrijheid van meningsuiting, zodra je het kent\hebt moet je er goed mee omgaan, denk ik. Cursussen genoeg hoor, influencers op het wereld wijde web, helpen je graag. 

Hamvraag blijft krijgen we de wereld beter! En hoe pakken we dat aan!? Ik bekijk het maar per dag, dat, die dag, begint tenslotte steeds gewoon weer opnieuw.

Carpe Diem!

Nooit van gehoord, nee echt niet! De regen valt gestaag niet hard recht naar beneden. Vergeet, vergeten ik word er steeds beter in, en zo ook de droom van vannacht, ieder uur wakker worden om er uit te stappen, uit die droom dan. Bloed stroomt hard, klopt ook, en totaal vergeten wat mij vannacht bezig hield. Vermoeidheid als overblijfsel, moe bij opstaan licht gestresst. 

Ik ga de dag in met het eerste energie pakket opgebruikt, licht hijgend. Nahijgend.

Flarden van muziek klassiek staan me bij, koks, chefs ook. Of misschien is dat wel de essentie, die flarden, dingen die geen steek houden zoals patat waar ik lang voor in de rij stond, regenboog patat van Thérèse. Al eerder gedaan, gedroomd en gehad? Misschien gewoon volgen  en langzaam vallen dan maar? Want het voelt als vallen, valkuilen, een (droom)wereld in flarden.

De bakker brengt brood en vraagt hoe het gaat, niet zo goed zeg ik. Slecht geslapen. Krijg een verhandeling over haar nacht, stand van de maan. En regen, regen van hier tot haar woonplaats en op Texel. Duurt gelukkig maar 10 minuten en ze stapt weer op. Al pratend dat wel.

Ik rol langzaam door de dag in nieuwsgierig naar wat mij wacht.

Carpe Diem 

Luister naar de wind die de stilte doorbreekt, zij zwelt aan tot een storm, zachtaardige storm. Produceert een zwaarte op de schouders de zwaartekracht overwint.

Eenzaam gebogen wind in de rug, geluiden als een disco om mij in mij. Geroep gaat verloren en vervolg mijn weg. Ontkenning bewijst niets, toegegeven begrepen. 

Witte lakens wapperen als engelenvleugels in de verte. Mijn huid voelt warm en koud tegelijkertijd, nevel trekt op, vleugels vallen af. Ondertussen verloren.

Bergen van verzet, trots aan de kant gezet. Mijn woord jouw woord, ik weet het zeker zo zeker niet meer. Marginaal gelijk, gelijk in ieder geval de wind die wegvalt.

Diversiteit! Van sommige woorden is het jammer dat ze bestaan, of de beladen betekenis die er door allerlei omstandigheden aan is komen te hangen. Is iedereen gelijk, krijgt iedereen dezelfde kansen!? Nee helaas niet. Zou het zo moeten zijn? Mijn mening, ja dat wel.

Mag iedereen zichzelf zelf zijn ja dat ook. En dat zonder angst of schaamte. De geluiden, meningen om mij heen, geuit zijn divers maar neigen naar populisme. 

Hij heeft nooit één eerlijke kans gehad, is altijd tegengewerkt in de politiek. Hij heeft nooit ‘het’ probleem waar het land mee kampt kunnen aanpakken.

Hij wordt straks de grootste is mijn vrees, net als in Amerika vinden Nederlanders, de helft ongeveer dat hij gelijk heeft. Hij heeft ook gelijk maar dat is zijn gelijk, berust niet op feiten. Moeten wij zijn volgers eindelijk uit de kast hierom veroordelen? Voordeel van het openlijk ‘behoren’, volgen van, tot een partij met maar één lid, is dat we nu weten met wie we moeten praten. Dus veroordelen heeft geen zin. 

Iets dat ik onlangs hoorde was “ons land is vol”, en ja wereldwijd zijn er natuurlijk wel heel veel mensen. Veel van hen met de wens tot een bepaalde vorm van welzijn of welstand. In Shanghai alleen al 24 miljoen mensen, bijna het dubbele van Nederland. Nederland is dus niet vol, gezien oppervlakte en inwoners. Wel jammer dat heel of half Nederland dit zo ziet en het ‘probleem’ plaatst als probleem nummer één. En dit dus, helaas, niet eens op feiten berust.

Dankzij hem en meelopende politieke partijen hebben we het strengste asielbeleid ooit. Hij had het nog maar net voor elkaar en trok de stekker uit het kabinet. 

Zo de volgende verkiezingen ga ik winnen en dan pakken we alle andere andersdenkenden aan. Moet zijn gedachte zijn geweest. Hij heeft natuurlijk veel autocrate vrienden in totalitaire, of bijna totalitaire landen en staten. Ook veel miljardairs denken aan een nieuwe wereldorde dus populisten verenigen zich wereldwijd met behulp van verschillende media.

Ach misschien is het uiteindelijk ook veel beter  maar een wereldleider die de touwtjes strak aantrekt. Wie uit het huidige assortiment is dan de beste keuze? Wie voelt zich straks nog oké als tussen zes uur ‘s morgens en zes uur ‘s avonds je naar buiten mag. En daarna je, je binnen moet vermaken, met… ja met wat dan maar ook.

Laten we ons niet gek maken lieve mensen, we hebben als soort enkel elkaar, kleur of denkwijze speelt geen rol of zou geen rol moeten spelen. Aandachtspunt mijnerzijds, laten we oppassen voor extremiteiten en uitvoerende extremistischte populisten.

Carpe Diem 

Procentmatig zit ik goed, twee situaties die mogelijk tot beroerte of overlijden kunnen leiden, elk 3 samen zes procent. Vergeet eigenlijk meteen wat er exact is gezegd door de dokter. Ik moet het er met mijn vrouw over hebben, maar wat precies? Mijn hart is weer onregelmatig als in 2020, en maakt tijdens de remslaap overuren. De trompet heb ik vanmorgen gemaakt voor bezoek van tandarts en dokter overigens.

Mijn tandjes en tandvlees perfect in orde, ik kan weer lachen. 

Mijn hart zoals gezegd een dingetje. De pijnen, fantoom of anderszins zijn nog aan te pakken met morfine. Mijn darmen,’ een maaltijd, twee keer minimaal ontlasten’. En ook daar druk, pijn, geen pretje.

“Loop maar geen marathon meer, doe vanaf nu maar rustig aan”. ‘Vraag ik een hartfilmpje aan en overleg met cardioloog, metropolol en of bloedverdunner en een advies’. Aldus de dokter.

Normaal geen zwaar gemoed als de dokter is geweest, nú is dat anders. Stress, druk op de borst en een pols die van 60 naar 90 schiet en weer terug.

Kan dus maar zo zijn dat ik tijdens een turbulente remslaap, een beroerte krijg. En is dat dan de definitieve of een die me wilsonbekwaam maakt? Vandaar ‘n wat zwaar gemoed, keuze maken met behulp expertise centrum nu? Wachten, lang of kort, of toch maar even aanzien.

Maar ze werken hier snel op de Noorderboog hartfilmpje gemaakt. Het vertoont nog pieken in de hartslag, geen atriumfibrilleren gelukkig. Dus geen bloedverdunners nodig enkel metropolol. Dat dagelijks. Dus slechts een risico op beroerte van 3 over.

Mijn hart maakt zowaar een vreugde sprongetje. Mijn bucketlist, daar heb ik gelukkig al aan voldaan, ik heb alles afgevinkt. Blijft het dagelijkse vinkje over!

Reveille voor morgen en dan 

Pluk ik de dag

Eerst een black-out op zondag druk op de knop van mijn Medido voor de pillen van 21:00 uur en ga naar buiten, kom wel weer thuis met behulp van nacht zuster, nacht 1.

Na nacht twee is de dokter geweest, ik kan een licht hartinfarct in de nacht hebben gehad of was het weer een hallucinatie, in die nacht. Ze ziet vooruitgang van de LBD. Mijn achteruitgang is zichtbaar. Meetbaar door haar bij mij.

‘s Middags meteen na mijn fietstocht mijn overleden moeder die me aankijkt als ik mijn berichtjes check. AI. Ik had twee blikjes cola mee,”je moet goed drinken onderweg ”. Eerste geen aandacht aan besteed, tweede zie foto. Het Eden voorgestanst in een fabriek, hoe lang geleden al? Zit er nog steeds cocaïne in Cola? Ook het trillen van de handen is toegenomen tril mijn cola’s naar binnen. 

Zit in jaar drie na de diagnose door neuroloog, logische verklaring voor mijn black-outs en ander vreemd gedrag dat toeneemt. Mijn zorgplan wordt tegen het licht gehouden op 14 juli, daar maar een feestdag van maken?

BreinDag?!

Carpe Diem