Gisteren het periodieke gesprek gehad met vrouw en VGG-er, ik, ik mag dokter zeggen, over veranderingen en wat daarmee te doen. Het gaat gestaag met de Lewy Body, mijn hart heeft weer kuren en is met de Metropolol nog niet naar het gewenste niveau van slagen terug gebracht. Het slaat onregelmatig met een bereik op en neer van 41-73 en dat als gemiddelde op een dag, maar dat is beter dan de 45-150 van voor de metropolol. Toch gaan we de metropolol terugbrengen in dosering en kijken of dat een gunstiger effect heeft. 

Gek eigenlijk hoe zo’n gesprek begint, ik krijg de vraag hoe gaat het? En zeg out of the bleu goed. Vergeten wat ik eigenlijk had willen zeggen. Ergo goed dat mijn secondant, mijn lieve echtgenote, nog wel het oorspronkelijke scenario kent. Dan zijn de dagen en nachten in Zwolle toch zeer  waardevol. Zij registreert mijn activiteiten in de remslaap als observant en bespreekt die met mij hierna, ik weet dan vaak nog details van de lucide droom, nachtwandeling of hallucinatie mij te herinneren. Zij komt hiermee, in verslag er op terug bij de ‘dokter’. Ook dat dit weer vaker voorkomt is dan een conclusie van haar en ook van de EVV-er hier op locatie in Meppel. Ook hier is een nieuw plan van aanpak geboden.

Goed eenmaal op gang gebracht weet ik gelukkig ook zelf weer wat dingen te benoemen, zoals het meest irritante euvel de Tinnitus. Met alle tips en trucs die mij enigszins hielpen dit naar de achtergrond te drukken, gaat dat nu steeds slechter.

Samengevat de pillen reeks die mij het leven moeten veraangenamen zijn weer aan een nieuwe mix toe. Metropolol andere sterkte, clonazepam wordt in overleg met neuroloog waarschijnlijk clozapine, het overige blijft in hoogste dosering gelijk. En ik word nog wat vaker gecontroleerd door de medische staf op voor-,  achteruitgang, ziekte en persoon. Ik ben vast wat vergeten, nieuwe lijfspreuk, gniffel.

Maar goed wat mij het meest opvalt, aan mijzelf, na een mooie dag of evenement ben ik een volgende dag aan het herstellen aan het opladen. Tot niet veel in staat. Pluk de dagen nu eigenlijk met tussenpozen als het ware, zogezegd. En of anderen dit beamen weet ik niet maar in goede doen is mijn humeur beter, of was het de humor, wederom een gniffel.

Carpe Diem wordt 

“Ik ben vast wat vergeten”

Clash of the Titans! 

Trump gek op dynasties, gelijk ook Poetin, en Nethanyau. Ik vergeet vast een paar namen! 

Even sterk op het moment, die drie, Adolf draait zich om in zijn graf. Of was het niet zo,.. dat stiekem hij nog leeft, net als Elvis. En vooral in wie dan, in wie dan leven ze voort?  

Wat is mijn punt!? De wereld groot of klein het gaat om dynastieën, relaties zogezegd. Taiwan China, hoe lang nog? Relatief gemakkelijke relatie? Ongemakkelijk deze relatie???

Sprookjes bestaan, dat weet iedereen. Vraag mij gerust om advies. Maar als ik dat vergelijk met gokken, dan denk ik dat je dat beter niet kunt doen. Geen succes gegarandeerd, dat denk ik namelijk? Oh ja dan komt misschien ook het alternatieve verdienmodel weer om de hoek kijken. Waar je relatief succes mee kunt hebben. Ach wie niet waagt wie niet wint.. Regels van op gokken zijn ook hier van toepassing 

Heen en weer springen in de toekomst dan maar? Het zou kunnen helpen, vlak voordat je denkt een fout te begaan! Wanneer heb je een fout gemaakt of denk je hem te gaan maken? Spring je dan vooruit of achteruit? Oei ik maak het nodeloos ingewikkeld. 

Geschiedenis herhaalt zich. En wat is fout? Ga je uit van wat je, je is geleerd? Of ga je uit van wat je overkomt? Ga je uit van wat anderen je voor de voeten gooien? Zelfde valkuil denk ik? Met zeg het maar, wellicht de zelfde uitkomst? Elke keer weer. Perpetuum Mobile. En dat heb ik heus niet bedacht hoor! 

We moeten niet langer leren van onze fouten, klaar als een klontje. Die fouten in repetitie, want we leren niet, Homo Sapïens is, die is uitgeleerd, zeg maar. De, zijn, haar, het,… daar is geen ontwikkeling meer in te bespeuren . Eerder een vorm van stilstand, en dat is achteruitgang toch! Bemoedigend voor miljardairs, elk een eigen verdienmodel. Maar ook zij gaan zich vervelen! En aan jaloezie ten onder. Primaten in het wild doen zich gelukkig niet beter voor.

Gelukkig wil je jezelf in de toekomst…. of wellicht in het verleden niet tegenkomen! Of is dat dan ook een paradox , een sprookje? Nee?! Kan zijn. Maar dat is ook weer mijn idee hoor. Ik ben hier de dement!

Want, ‘het’, mijn verleden en toekomst zijn verweven, het gebeurt mij elke keer weer, elke nacht, dag. 

Recent idioot voorbeeld . ‘ Moest mij verstoppen in onmogelijke houding, net achter mijn broertje. Net voor mijn moeder de ruimte binnenkwam, en de broer onder mijn oudste broer die stond aan het raam.’ “Maar daar net onder dat raam gebeurde het! Waarom mocht ik het niet zien? Wat gebeurde er? Verleden of toekomst?” Broers en moeder dood! Nu In rollen die niet bij hen passen in die “droom” En toch bijna dagelijks aanwezig. In een bepaalde vorm. De droomwereld voorbij! Lewy Body en…. Hallucinatie meer en meer op de voorgrond! Straks is mijn vocabulaire teruggekeerd tot mijn eerste woord! Geen bewijs meer voorhanden, maar wat zou het kunnen zijn!

Mampa?

Aubergine heeft mijn voorkeur.

Carpe Diem 

Geen Koerdistan geen Palestina wel een Baskenland. Geen Etrusken met een land, wel Friezen. Wereldvreemde mensen alleen al in Europa. In de Griekse mythologie was Europa een Fenicische prinses die door Zeus, vermomd als een stier, werd ontvoerd en naar Kreta werd gebracht. Europa tja, ze had een Bask kunnen zijn, alwaar zo men zegt, de sterkste Europese vrouwen wonen. Zoveel goede voorbeelden dichtbij, en genoeg geld in de wereld om de boel naar ieders tevredenheid aan te pakken. Hoewel nu weer de Druzen, die dachten veilig te zijn in het Syrië na Assad, die het conflict in het Midden-Oosten weer verder doen  oplaaien. Of is het een Israëlische coup?

Sterke vrouwen kijkend naar een wedstrijd, het  Europesche kampioenschap, geen verschil meer met de mannelijke variant. Maar ik weet natuurlijk niets van voetbal, mannen en vrouwen. En van machthebbers in het algemeen ook niet. Leuk om naar te kijken dat wel. De mens man of vrouw gedoemd te mislukken? Of doet sekse er niet toe? Kracht wel, voel je je sterk, voel je je sterker en misbruik je die kracht, dan is dat slecht in elke relatie. In welke mix dan ook.

Vrijheid daar zou het om moeten gaan geen rolpatronen, vrijheid in gedrag uiterlijkheden en meningsuiting. Alleen mensen die alles denken te moeten en mogen zeggen voelen zich vaak beknopt in wat ze uiteindelijk mogen zeggen. Vrijheid op zijn smalst! Beetje gek wel. Vrijheid van meningsuiting, zodra je het kent\hebt moet je er goed mee omgaan, denk ik. Cursussen genoeg hoor, influencers op het wereld wijde web, helpen je graag. 

Hamvraag blijft krijgen we de wereld beter! En hoe pakken we dat aan!? Ik bekijk het maar per dag, dat, die dag, begint tenslotte steeds gewoon weer opnieuw.

Carpe Diem!

Nooit van gehoord, nee echt niet! De regen valt gestaag niet hard recht naar beneden. Vergeet, vergeten ik word er steeds beter in, en zo ook de droom van vannacht, ieder uur wakker worden om er uit te stappen, uit die droom dan. Bloed stroomt hard, klopt ook, en totaal vergeten wat mij vannacht bezig hield. Vermoeidheid als overblijfsel, moe bij opstaan licht gestresst. 

Ik ga de dag in met het eerste energie pakket opgebruikt, licht hijgend. Nahijgend.

Flarden van muziek klassiek staan me bij, koks, chefs ook. Of misschien is dat wel de essentie, die flarden, dingen die geen steek houden zoals patat waar ik lang voor in de rij stond, regenboog patat van Thérèse. Al eerder gedaan, gedroomd en gehad? Misschien gewoon volgen  en langzaam vallen dan maar? Want het voelt als vallen, valkuilen, een (droom)wereld in flarden.

De bakker brengt brood en vraagt hoe het gaat, niet zo goed zeg ik. Slecht geslapen. Krijg een verhandeling over haar nacht, stand van de maan. En regen, regen van hier tot haar woonplaats en op Texel. Duurt gelukkig maar 10 minuten en ze stapt weer op. Al pratend dat wel.

Ik rol langzaam door de dag in nieuwsgierig naar wat mij wacht.

Carpe Diem 

Luister naar de wind die de stilte doorbreekt, zij zwelt aan tot een storm, zachtaardige storm. Produceert een zwaarte op de schouders de zwaartekracht overwint.

Eenzaam gebogen wind in de rug, geluiden als een disco om mij in mij. Geroep gaat verloren en vervolg mijn weg. Ontkenning bewijst niets, toegegeven begrepen. 

Witte lakens wapperen als engelenvleugels in de verte. Mijn huid voelt warm en koud tegelijkertijd, nevel trekt op, vleugels vallen af. Ondertussen verloren.

Bergen van verzet, trots aan de kant gezet. Mijn woord jouw woord, ik weet het zeker zo zeker niet meer. Marginaal gelijk, gelijk in ieder geval de wind die wegvalt.

Diversiteit! Van sommige woorden is het jammer dat ze bestaan, of de beladen betekenis die er door allerlei omstandigheden aan is komen te hangen. Is iedereen gelijk, krijgt iedereen dezelfde kansen!? Nee helaas niet. Zou het zo moeten zijn? Mijn mening, ja dat wel.

Mag iedereen zichzelf zelf zijn ja dat ook. En dat zonder angst of schaamte. De geluiden, meningen om mij heen, geuit zijn divers maar neigen naar populisme. 

Hij heeft nooit één eerlijke kans gehad, is altijd tegengewerkt in de politiek. Hij heeft nooit ‘het’ probleem waar het land mee kampt kunnen aanpakken.

Hij wordt straks de grootste is mijn vrees, net als in Amerika vinden Nederlanders, de helft ongeveer dat hij gelijk heeft. Hij heeft ook gelijk maar dat is zijn gelijk, berust niet op feiten. Moeten wij zijn volgers eindelijk uit de kast hierom veroordelen? Voordeel van het openlijk ‘behoren’, volgen van, tot een partij met maar één lid, is dat we nu weten met wie we moeten praten. Dus veroordelen heeft geen zin. 

Iets dat ik onlangs hoorde was “ons land is vol”, en ja wereldwijd zijn er natuurlijk wel heel veel mensen. Veel van hen met de wens tot een bepaalde vorm van welzijn of welstand. In Shanghai alleen al 24 miljoen mensen, bijna het dubbele van Nederland. Nederland is dus niet vol, gezien oppervlakte en inwoners. Wel jammer dat heel of half Nederland dit zo ziet en het ‘probleem’ plaatst als probleem nummer één. En dit dus, helaas, niet eens op feiten berust.

Dankzij hem en meelopende politieke partijen hebben we het strengste asielbeleid ooit. Hij had het nog maar net voor elkaar en trok de stekker uit het kabinet. 

Zo de volgende verkiezingen ga ik winnen en dan pakken we alle andere andersdenkenden aan. Moet zijn gedachte zijn geweest. Hij heeft natuurlijk veel autocrate vrienden in totalitaire, of bijna totalitaire landen en staten. Ook veel miljardairs denken aan een nieuwe wereldorde dus populisten verenigen zich wereldwijd met behulp van verschillende media.

Ach misschien is het uiteindelijk ook veel beter  maar een wereldleider die de touwtjes strak aantrekt. Wie uit het huidige assortiment is dan de beste keuze? Wie voelt zich straks nog oké als tussen zes uur ‘s morgens en zes uur ‘s avonds je naar buiten mag. En daarna je, je binnen moet vermaken, met… ja met wat dan maar ook.

Laten we ons niet gek maken lieve mensen, we hebben als soort enkel elkaar, kleur of denkwijze speelt geen rol of zou geen rol moeten spelen. Aandachtspunt mijnerzijds, laten we oppassen voor extremiteiten en uitvoerende extremistischte populisten.

Carpe Diem 

Procentmatig zit ik goed, twee situaties die mogelijk tot beroerte of overlijden kunnen leiden, elk 3 samen zes procent. Vergeet eigenlijk meteen wat er exact is gezegd door de dokter. Ik moet het er met mijn vrouw over hebben, maar wat precies? Mijn hart is weer onregelmatig als in 2020, en maakt tijdens de remslaap overuren. De trompet heb ik vanmorgen gemaakt voor bezoek van tandarts en dokter overigens.

Mijn tandjes en tandvlees perfect in orde, ik kan weer lachen. 

Mijn hart zoals gezegd een dingetje. De pijnen, fantoom of anderszins zijn nog aan te pakken met morfine. Mijn darmen,’ een maaltijd, twee keer minimaal ontlasten’. En ook daar druk, pijn, geen pretje.

“Loop maar geen marathon meer, doe vanaf nu maar rustig aan”. ‘Vraag ik een hartfilmpje aan en overleg met cardioloog, metropolol en of bloedverdunner en een advies’. Aldus de dokter.

Normaal geen zwaar gemoed als de dokter is geweest, nú is dat anders. Stress, druk op de borst en een pols die van 60 naar 90 schiet en weer terug.

Kan dus maar zo zijn dat ik tijdens een turbulente remslaap, een beroerte krijg. En is dat dan de definitieve of een die me wilsonbekwaam maakt? Vandaar ‘n wat zwaar gemoed, keuze maken met behulp expertise centrum nu? Wachten, lang of kort, of toch maar even aanzien.

Maar ze werken hier snel op de Noorderboog hartfilmpje gemaakt. Het vertoont nog pieken in de hartslag, geen atriumfibrilleren gelukkig. Dus geen bloedverdunners nodig enkel metropolol. Dat dagelijks. Dus slechts een risico op beroerte van 3 over.

Mijn hart maakt zowaar een vreugde sprongetje. Mijn bucketlist, daar heb ik gelukkig al aan voldaan, ik heb alles afgevinkt. Blijft het dagelijkse vinkje over!

Reveille voor morgen en dan 

Pluk ik de dag

Hart van goud, Hersenen oud

Rillerige nacht, hoofd in kussen gedrukt, aanleiding geen. Niets gehoord niet bedrukt. Vlinder, fantasie hart of hersenen of clandestien, waargenomen. Drijvend dromend, (on)gezien. Gebroken hart geen verdriet, enkel, verbaasd, zoektocht alleen, tot tranen geroerd, uitgeraasd. 

Ik ga waar de zon schijnt, geen leugen aan,

Waaiend de wind om mijn hoofd, wilde dans,  wankelend zacht gefluister muziek in cadans.

Dat zijn de dagen voorbij en die komen gaan.

Carpe Diem 

Zomaar een wandeling in Meppel 

Het was zonnig wandelweer en loop een rondje door de stad. In het kader leuke dingen doen binnen mijn energie pakketjes. Ik beweeg niet soepel meer heeft te maken met een Parkinson element in mijn brein. Voor de neutrale kijker zie ik er wat aangeschoten uit, zo liet ik mij bij een eerdere wandeling door de fysiotherapeut vertellen. Mijn medicatie zo’n achttien pillen per dag helpen natuurlijk ook.

Geen probleem doorgaans, nu wel een beetje. Er werd hierover vanaf de kant, notabene een terrasje een opmerking overgemaakt. Mijn hoortoestellen zijn uitstekend dus in het kader van de zon de humor en dergelijke, maakte ik een gevatte opmerking terug.

Mijn humor is uit de vorige eeuw en dat gecombineerd met soms een verkeerde woordkeuze door een van de vele symptomen van mijn Lewy Body. Sprong dat de jongeman in het verkeerde keelgat, hij sprong op en kwam verhit en, hij wel beneveld, op mij af. Hij liep ook wat onvast gniffel. Ik heb een slechte eigenschap ben eigenlijk nooit bang en nu dus ook niet. Een jaar of 35 schat ik dat hij was. We stonden dicht, bijna met de neuzen, op elkaar. En zijn tafelgenoten stonden ook al om ons heen. Ik doorbrak de stilte, “wordt het een hand of handgemeen!” Weer zo’n opmerking uit de vorige eeuw. Mijn taalgebruik omschrijf ik als bloemrijk, archaïsch zeggen sommige mensen. Waarop zijn maten hem bij mij weg trokken, geen hand en ook geen verdere escalatie. Wel goed van zijn vriendjes je zult maar verliezen van een oude man. Ik draaide me om en vervolgde mijn weg.

Bijgevoegd een link naar een rubriek op de site van dementie punt nl, past dit verhaal mooi bij als inleiding. Al zeg ik het zelf. Over prikkels en mijn eventuele reactie daarop. 

Carpe Diem 

https://www.dementie.nl/veranderend-gedrag/agressie-en-boosheid/rustige-marcel-kan-opeens-woedend-worden-wat-helpt-mijn-stoplicht

De toiletlady en de migrant! De lady en de vagebond, de geboren Nederlander en de nieuwe Nederlander. 

Noaberschap al eerder kort beschreven hier in mijn blogs . Ben dit weekend ‘toiletmevrouw’ geweest en heb her en der aan catering gedaan. Koffie o.a..Toiletheer bestaat volgens mij nog niet maar er werd dankbaar gebruik gemaakt van de Wc, met name door een dame die allerlei smartphone accessoires verkocht. Zij een nieuwe Nederlandsche niet naar haar status gevraagd. Niet van belang verder. Liep het storm het toilet bezoek, nee dat niet, zij de dame, over twee dagen grachten festival vier keer. Een mijnheer twee keer, rijk had ik hiervan niet kunnen worden dus. 

De eerste dag had ik herenkleding, smartphone accessoires en snuisterijen om het huis gezellig te maken voor de deur. Dag twee smartphone accessoires door die dame, en tassen en riemen verkocht door een Zwolse Senegalees die al dertig jaar in Nederland woont. Hij noemde zich een Afrokaaskop. Mocht ik gebruiken van hem, hij staat hier ieder jaar normaal beide dagen, nu maar een dag, dat door verplichtingen elders.

Je kon goed merken dat het een vaste gast was hij kletste met iedereen honderd uit en verkocht onderwijl de ene tas en riem na de ander, hij had voor iedereen aandacht, leuke kerel. Mal eigenlijk denk, vind, ik dat de marktmeester geld vroeg aan de standhouders, het grote succes van het grachten festival wordt medebepaald door de markt. Het lijkt me sterk dat al die mooie oude schepen en pleziervaartuigen liggeld moeten dokken (pun intended). Maar alles kost geld tegenwoordig, ik zit er dus met mijn gedachten kronkels waarschijnlijk helemaal naast. Leuk was het zeker dit weekend. Ook ik heb de banden met de buren in de straat aangehaald en versterkt.

Zondag was het toevallig ook vaderdag en had mijn kinderen over de vloer die met hun neus in het Grachtenfestival vielen. Was erg leuk met lekkere hapjes tijdens de lunch. Kreeg ook een heel apart cadeau een certificaat waarin staat dat ik grond bezit  voor mij onderhouden door de PvdD  Trots als een Pauw natuurlijk. 

Mijn eigen Spannenland! 

Nu maandag, Schepen uitvaart!

Carpe Diem 

De gang op jij, het is wel even mooi geweest! Zomaar een kreet uit het verleden. Nu, ze zien je al aankomen, tegenwoordig gaat de Smartphone in een kluisje. In 1970 daaromtrent 1971 denk ik eerder, werd de synthesizer uitgevonden de eerste electronica. We hebben de Smartphone te danken aan mensen uit de vorige eeuw. Er is veel gebeurd en niets veranderd. 

In 1971 werden er door reservisten, soldaten zeg maar studenten dood geschoten op hun campus. Nu herhaald zich dat reservisten en inmiddels ook mariniers schieten op burgers uit eigen land op bevel van een gekozen dictator. Een civiele oorlog is op handen als dit zo doorgaat. 

Ik wijk een beetje af ik wilde het over de opvolger van de Smartphone hebben. O.a. Zuckerberg wil een chip in de hersenen implanteren, kluisjes overbodig. Google gelooft nog steeds in een bril die de opvolger moet worden, en zo zal er ongetwijfeld al het een en ander gebeuren waar we helemaal geen weet van hebben. Apple houdt het voorlopig gelukkig nog op de iPhone die langzaam slimmer wordt.

Langzaam daar houd ik wel van, een voorbeeld, Ai zingt een duet, Adèle met Sting waar Sting geen weet van had. Komt ie langzaam achter.

Ontwikkeling voorstander van hoor maar het moet door de ontwikkelaars niet misbruikt worden. Mensen met heel veel geld die politici steunen, lees kopen. Slechte zaak. 

Misschien moet eerst de mist een beetje optrekken rondom het hele wereldgebeuren voor ik aan de opvolger van de Smartphone denk, in ieder geval geen chip in mijn hoofd. Of hij moet van de neuroloog komen die de eiwitten in mijn hersenpan aanpakt.

Carpe Diem 

Tuesday morning at four o clock I woke up and got out of bed, hallucinating or in a lucid dream. On to my drawing board to get these images out of my head. This is what I saw. 

Got back to bed trying to sleep I laid down and had these words in my mind. So back for some paper, pencil and glasses too. So to write them down.

Five o clock in the morning took my glasses off, trying to turn the noises down. Shutting myself off for another attempt to rest. A headache and pressure on the chest. 

Sleep lets Sleep 

Tree hugging itself

On its rocks, its roots

Watching us

Taking in the world

Left so vastly apart, lost in disbelief

Wild in the wind

The wind

Embracing the tree

Seizing the day

Het Meer 

Drijven op, stil, toch gebonden, benader en zie. Volgend de ogen, Sirenes roepen een naam. Ziel. Hartkloppingen luid, luider, ineens niet meer. Omhulsel in vuur, wie je bent maakt niet meer uit. Veerman krijgt zijn tol, gouden munten twee. Eindeloos over het water waar dichters stierven. 

De dag van die, je wist, kwam, je zou voortdrijven. Rusteloos eerst, de nacht door sterrenlicht, wind mee. Gelukkig ben je gelukkig. Breek de golven op jouw reis. Gepoederde dromen kleurrijk de vegen op doek.

Op weg naar het nieuwe,

Thuis 

Carpe Diem